Páginas

miércoles, 25 de mayo de 2022

 


25 de mayo


Ermita de la Virgen de Chamorro o Virgen del Nordés En Ferrol , A Coruña.


A romaría da Virxe de Chamorro é unha das celebracións máis tradicionais de Ferrol. Ten lugar todos os anos o luns de Pascua (18 de abril de 2022). Nesta romaría honrárase á patroa da cidade, "Nosa Señora de Nordés", tamén coñecida como a "Virxe do Chamorro". A romaría consiste nunha subida de todos os ferroláns e peregrinos da contorna pola ladeira do mont e. Unha vez arriba, celébrase misa e diversos actos relixiosos como ofrendas á Virxe. Cando remata a celebración relixiosa, comeza un día de campo que se prolonga durante todo o día. O lugar está moi ben acondicionado para pasar un día inesquecible. En def initiva, é un día de merenda, nun enclave fermoso e privilexiado.




• Curiosidades

Nesta data, xente de todos os recunchos de España achégase á imaxe da Nosa Señora do Nordés. É un día especial cheo de encontros dos que viven lonxe.

• A Virxe de Chamorro sempre foi venerada por pescadores e mariñeiros. O santuario está nun outeiro do Pazo de Serantellos, un antigo fito náutico.

• Parece que o nome provén dun náufrago que invocaba á Virxe do Nordés dicindo “Xa morro”. Por suposto... salvoulle a vida.

Miles de devotos soben de xeonllos ou a pé ata o santuario da Virxe do Chamorro.



martes, 24 de mayo de 2022

 


24 de mayo




Santa María da Pastoriza





Encontrase en Arteixo na provinvia da Coruña.Este fermoso santuario ten unha historia rodeada de lendas. Foi construído baixo o mandato do rei suevo Reckiario tras converterse ao cristianismo no ano 448. Despois foi destruído polos normandos no século X, pero a imaxe da Virxe salvou escondida baixo unhas pedras e foi atopada séculos despois por unha nena. que pacía gando, renovando o culto con gran devoción ata hoxe.Dende o santuario pódese ver o monte da Cruz, onde segundo a lenda estaba agochada a imaxe, un conxunto megalítico chamado Berce da Virxe.

Seguindo un antigo ritual, os peregrinos percorren tres veces as pedras do santuario e bican a imaxe da Virxe.Tamén podemos ver neste lugar os restos dun antigo castro e da “Cadeira do Rei” onde, segundo conta a lenda, o rei suevo Reckiario contemplou a cidade dos suevos.


lunes, 23 de mayo de 2022

 


23 de mayo



SANTA MARÍA DA LANZADA




A Ermida da Nosa Señora da Lanzada é un templo dos séculos XII ou XIII situado na parroquia de Noalla, en Sanxenxo, Pontevedra (Galicia, España).

A capela-ermida da nosa Señora da Lanzada constituíu, xunto coa torre medieval (enclave defensivo que se relaciona coa Torre de San Sadurniño de Cambados e as Torres do Oeste de Catoira), e a necrópole baixorromana, a Fortaleza da Lanzada. , do que temos noticia dende o século X.

A ermida é de estilo románico, comezos do século XIII. Consta dunha soa nave e ábsida semicircular, a distintas alturas. No exterior, ao oeste está a porta principal de dintel con rosetón de tímpano e trébol, ao sur a porta de medio punto que define o acceso lateral e a fenda de frecha, mentres que ao norte e ao leste destacan as súas fendas de frecha. A festividade de Santa María celébrase o último domingo de agosto na Lanzada.




sábado, 21 de mayo de 2022

 


21 de mayo



Monasterio de Santa María de Montederramo



Descripción

Su origen parece haber sido en la antigua iglesia de San Juan, donde radicaba como Monasterio en el año 1124. Como Monasterio del Císter fue fundado por Doña Teresa, hija de Alfonso VII, en 1142, trayendo monjes franceses de Claraval. Otros autores lo dan como cisterciense en el año 1153, en que tomó la advocación de Santa María. En el año 1528 se unió a la Congregación del Císter, en España, comenzando entonces la reconstrucción del edificio, incluso la iglesia, perteneciendo la mayoría de las obras al siglo XVI. La iglesia, esbelta, presenta una planta de cruz latina con tres naves de cinco tramos en el brazo mayor; brazos laterales marcados en planta, cinco capillas rectangulares, la central mayor. Las naves tienen bóvedas de crucería de supervivencia ojival, con lunetos y artesonado. En el crucero, la cúpula sobre pechinas con cupulín. La fachada es plana y fría. Se empezó la iglesia en el año 1598, siendo maestro de obras Juan de Tolosa, de la Compañía de Jesús, autor del Hospital de Medina del Campo, además de otros autores. Se acabó de construir en el año 1607, grabado en el remate de la fachada.
El monasterio dispone de dos claustros, el más antiguo es de estilo ojival evolucionado, cuadrado, de cinco arcos semicirculares por lado y bóvedas estrelladas de nueve claves; el cuerpo superior ofrece arcos y ventanas por tramo renacentistas y barrocas. El segundo claustro, es cuadrado, elegante, de cuatro arcos semicirculares por lado sobre columnas exentas renacentistas, y medallones esculpidos y escudos, todo ello del siglo XVI. También tiene una amplia y monumental escalinata de bajada a la iglesia y una buena sacristía.








viernes, 20 de mayo de 2022

 


20 de mayo 



INSERCIONES PROMOCIONADAS 

POR LOS ESTUDIANTES 

DE 4 ESO B


          ERMIDA DA NOSA SEÑORA DO MONTE FARO


No corazón de Galicia atópase a Serra do Faro, serra que divide as provincias de Pontevedra e Lugo. O seu punto máis alto é o Monte do Faro, 1.181 m, e divide os concellos de Rodeiro e Chantada. A poucos metros deste, noutro promontorio de 1155 m, xa no concello lugués de Chantada, está o Campo da Festa, onde se sitúa a Ermida da Nosa Señora do Faro


Este Monte do Faro foi dende tempos remotos lugar de consagración de ritos pagáns e lugar probable da existencia dalgunha atalaia galaico-romana, como o demostran os achados dalgunhas moedas do Baixo Imperio da época de Diocleciano. O seu estado estratéxico converteu este lugar nun magnífico miradoiro para controlar o paso entre o Conventus Lucensis e o Bracarensis. Porén, a súa gran altura fixo que as condicións de vida fosen moi adversas para manter algún tipo de asentamento permanente e por iso é doado que durante a historia só existisen aquí destacamentos ou templos temporais.

 

Hoxe érguese unha ermida na honra da Virxe do Faro de gran devoción na comarca e en toda Galicia. Polas escavacións do século XVIII sábese que existiu un templo anterior de orixe quizais románica, construído sobre outro aínda máis antigo, de orixe quizais pagá. Coñecemos a vontade de cristianizar estes cultos por parte da Igrexa católica ao longo da súa historia, como acontece en moitos puntos da xeografía galega.

 

El actual templo es de la segunda mitad del siglo XVII con reformas en los siglos posteriores. Ya a principios del siglo XIX (1805), el Obispo de Lugo, Felipe Peláez ordenó la demolición de la capilla para sufragar los gastos de las luchas contra los franceses. Más adelante se volvió a reconstruir y a recuperar la romería cuyos orígenes se pierden en los tiempos. La iglesia es de planta de cruz latina con cubierta de madera a dos aguas. El prebisterio está formado por bóveda de cañón y se encuentra dividida en tres tramos por cuatro pilastras con arco de medio punto. Los muros son de mampostería y sillería de granito y pizarra. Destaca en el interior el retablo mayor neoclásico obra de Tomás Figueroa Rodríguez.

 

Diante da igrexa hai unha espectacular cruz de pedra coa escena da crucifixión de Cristo. O 8 de setembro celébrase unha espectacular romaría na honra da Virxe do Faro, onde conflúen devotos das catro provincias galegas. Nela a Virxe, coñecida como “A Filla”, é levada en procesión dende a igrexa de Santiago de Requeixo ata o Santuario do Monte do Faro, nun percorrido que alcanza os catro quilómetros. Para chegar ao alto, pásase por un Vía Crucis e pasa por varias fontes “milagreiras”. Arriba, o Campo da Festa convértese nunha gran cervexaría, con grandes carpas que acubillan grandes postos con pulpeiras e outros establecementos. As misas celébranse ao aire libre, xa que hai un altar preparado para iso. Milleiros de devotos e "festeiras" ateiga o cumio do Monte do Faro. A festa remata ao día seguinte, onde "A Filla" é devolto ao seu lugar de orixe.


 

jueves, 19 de mayo de 2022

Experiencias y testimonios del Camino (6º de EP)

 

TESTIMONIO Y EXPERIENCIA CAMINO DE SANTIAGO

Sara Gómez García


Yo me lo pasé muy bien con mis compañeros y compañeras. En varios momentos en los que algunos estábamos cansados nos ayudábamos como podíamos. Fue divertido aun que también cansado. La primera vez fue raro ver a todos sin mascarilla, y también fue el mas duro. Al principio es fácil, pero cuando llegas al final estas deseando sentarte. A mi me dolieron los pies muchísimo, y también las piernas.,

Está muy bien por que no vamos separados por clases si no que nos mezclamos y te relacionas con compañeros que a lo mejor si no fuera por el camino no hablarías con ellos. Es divertido en muchos sentidos. También es saludable, andas y te lo pasas bien hablando con compañeros o simplemente mirando el paisaje. De estes tres caminos quedaran grandes momentos y recuerdos que no olvidaré nunca.

En el primer camino, al ser el primero no lo disfruté tanto y me cansé mucho, pero en cambio en los otros dos ya sabia que debía hacer y que no. Tengo ganas de hacer la excursión de fin de curso, que también será inolvidable. En muchos momentos hable con profesores y con otro muchos compañeros de mi clase y del colegio en general. No me cerré a las cuatro o cinco mismas personas de siempre. Me gustó mucho estas tres excursiones de las cuales me llevo una experiencia que nunca olvidaré.



 


19 de mayo


Grazas á colaboración dos estudantes da 4 ESO B

Santa María de Pastoriza

Encóntrase en Arteixo (A Coruña).

Este fermoso santuario ten unha historia rodeada de lendas. Foi construído baixo o reinado do rei suevo Reckiario tras converterse ao cristianismo no ano 448. Posteriormente foi destruído polos normandos no século X, pero a imaxe da Virxe salvou escondida baixo as pedras e foi atopada séculos despois por un nena que estaba pastando . .. gando, renovando o culto con gran devoción á actualidade.

Desde o santuario pódese ver o Monte da Cruz, onde segundo a lenda se ocultaba a imaxe, un conxunto megalítico chamado Berce da Virxe.

Seguindo un antigo ritual, os peregrinos percorren tres veces as pedras do santuario e bican a imaxe da Virxe.

Tamén podemos ver neste lugar os restos dun antigo castro e a “Cadeira do Rei” onde, segundo conta a lenda, o rei suevo Reckiario contemplou a cidade dos suevos.



miércoles, 18 de mayo de 2022

 


18 de mayo



Nosa Señora do Corpiño


Situado en Lalín (Pontevedra) este santuario ten unha longa tradición de devoción. Foi erixido nun lugar de culto moi antigo. As súas terras están rodeadas de campos de castros e mámoas (como Oirós, un dos máis grandes de Galicia).

Conta a historia que dous mozos pastores vixiaban o seu gando cando estourou unha gran tormenta. Buscando acubillo, entraron nas ruínas onde estaba oculto o corpo do santo. Nese momento apareceu a Virxe co Neno Xesús nos seus brazos, cuberta dun gran resplandor. Ninguén cría aos pastores, pero as aparicións continuaron ata que os habitantes da aldea atoparon nese lugar unha antiga sepultura, co corpo incorrupto do santo eremita.

 

En el corazón de Galicia, en las tierras por las que discurre el río que da nombre a esta comarca, el Deza, está ubicado, el actual Santuario de Nuestra Señora de O Corpiño, en la falda del monte Carrio. Sus orígenes arrancan del s. VIII, fecha en la que vivía en esta montaña un ermitaño de gran admiración por los habitantes del lugar, pues para ellos era ejemplo su vida de fe y gran devoción a la Virgen María. Ante su fallecimiento, deciden levantar una edificación sencilla y de humildes proporciones para albergar su incorrupto cuerpo. Tras la llegada de los árabes, el lugar fue lamentablemente abandonado hasta llegar al s. XII, fecha en la que ocurre la aparición de la Santísima Virgen María a unos pequeños pastorcitos, texto que recogemos con todo detalle en el apartado de las apariciones.

Lo que anteriormente había sido lugar de devoción al ermitaño, un hombre de especial sensibilidad hacia la Madre de Dios, se convirtió en un centro de peregrinación hacia Ella misma, la Virgen María.Según consta en el Libro de Fábrica del Santuario, el día 7 de septiembre del año 1740, visita el Santuario el arcediano de Deza, D. Juan Roque Gil, el cual manda «…se componga y repare la ventana de San Caietano y se reteje dicho Santuario…». Por ello, podemos decir que el edificio es muy anterior a la citada fecha, aunque se amplió y modificó en varias ocasiones. Primero, entre los años 1743 y 1768 se erigió una iglesia de una sola nave. Entre el 1782 y 1803 se amplió hasta adoptar la planta de Cruz Latina. Entre 1867 y 1872 quedaría inserta en una planta de salón, que conllevaría dos nuevas naves laterales a las que se abriría acceso mediante varios arcos en la nave central original.

martes, 17 de mayo de 2022

 


17 de mayo



El Santuario de Nuestra Señora de los Milagros



El Santuario de Nuestra Señora de los Milagros es un templo católico del siglo xviii ubicado en el Monte Medo, en la Sierra de San Mamede, en Baños de Molgas, Orense . Declarado monumento histórico-artístico nacional en 1982,1​ el santuario acoge todos los años una novena y una popular romería en honor a la Virgen de los Milagros, siendo costumbre que muchos fieles acudan al templo en peregrinación nocturna desde la ciudad.


lunes, 16 de mayo de 2022

 


16 de mayo



Santuario da Virxe do Gundián


Está situado en un lugar poblado de árboles, con dos fuentes, y un mirador desde el que se divisa el puente del ferrocarril, al que se llega por un camino flanqueado de robles. La capilla, construida en el s. XVIII, es de planta rectangular. La fachada principal destaca por el pórtico sostenido por 4 columnas de piedra. En el muro se abren 2 grandes ventanas enrejadas, una a cada lado de la portada, y un arco con 3 vanos. Una espadaña de doble campana remata la fachada. La imagen de la Virgen se encuentra en una hornacina enrejada en un lateral del edificio, sobre una de las fuentes milagrosas. La otra fuente está al final de las escaleras que nos encontramos enfrente. Se encuentra en la Coruña.



sábado, 14 de mayo de 2022

 

14 de mayo



Santuario das Ermidas  




La fachada de este santuario puede considerarse como una de las mejores obras del Barroco gallego. Portada profusamente decorada; destacan sus columnas salomónicas, decoradas con vid y otros motivos vegetales. Tiene dos torres, divididas en cinco tramos, todos ellos diferentes. El interior guarda interesantes retablos, destacando el del Altar Mayor por su riqueza. El Santuario fue mandado construir por el Obispo de Astorga en el año 1624, cerca del lugar donde la tradición cuenta que apareció la talla de la Virgen. Al templo original de una sola nave, se le fueron agregando la Capilla Mayor y las dos torres, así como dos naves en el lado norte y el sur. Está situada en Ourense.



jueves, 12 de mayo de 2022

 


12 de mayo



            Santuario Santa María de Pastoriza


 



Se encuentra en Arteixo (provincia de La Coruña).Este bonito santuario tiene una historia rodeada de leyendas. Se construyó bajo el mandato del rey suevo Reckiario tras convertirse al cristianismo en el 448. Luego fue destruido por los normandos en el siglo X, pero la imagen de la Virgen se salvó oculta bajo unas piedras y fue encontrada siglos después por una niña que apacentaba el ganado, renovándose el culto con gran devoción hasta nuestros días.
Siguiendo un antiguo ritual, los romeros dan tres vueltas a las piedras del santuario y besan la imagen de la Virgen.
También podemos ver en este lugar los restos de un antiguo castro y la «Silla del Rey» donde, según cuenta la leyenda, el rey suevo Reckiario contemplaba la ciudad de los suevos.

https://www.youtube.com/watch?v=m4zFSRuY9SU

miércoles, 11 de mayo de 2022

 


11 de mayo 

                 


Santuario Santa María La Real

   Situada en Lugo, O Cebreiro, é unha das máis antigas de Galicia e tamén a segunda máis visitada despois da Catedral de Santiago.

Conta esta lenda que un veciño da aldea de Barxamaior acudía todos os días a misa a pesar das inclemencias do tempo. Unha tarde de tormenta o campesiño chegou empapado e estremecido de frío ao mosteiro. Mentres consagraba o pan e o viño, o monxe mofábase da súa fe, pensando que non pagaba a pena tal sacrificio. Nese momento o frade contemplaba como a Hostia se convertía en carne e o Cáliz rebordaba de sangue ata manchar o altar. A lenda remata dicindo que a Virxe do Cebreiro inclinou a cabeza no momento do milagre para velo mellor.

 

  


Este santuario situado en Lugo, O Cebreiro, es uno de los más antiguos de Galicia y también el segundo más visitado después de la Catedral de Santiago.

 También es la puerta de entrada de los peregrinos que hacen el Camino Francés pasando por la provincia de Lugo.

Alrededor de este lugar de culto existen algunas tradiciones y leyendas muy interesantes. Nos referimos al Santo Milagro documentado hacia el año 1300.

Cuenta esta leyenda que un vecino de la aldea de Barxamaior acudía todos los días a misa pese a las inclemencias del tiempo. Una tarde de tormenta el campesino llegó empapado y aterido de frío al monasterio. Mientras consagraba el pan y el vino, el monje se mofaba de su fe pensando que no valía la pena tanto sacrificio. Al momento el fraile contempló como la Hostia se convertía en carne y el Cáliz rebosaba de sangre hasta teñir el altar. La leyenda acaba diciendo que la Virgen de O Cebreiro inclinó la cabeza en el momento del milagro para verlo mejor.

El 8 y el 9 de septiembre se celebra la fiesta del Santo Milagro y acuden al santuario miles de peregrinos, siendo una de las romerías más concurridas de toda Galicia.

https://www.youtube.com/watch?v=DCNn59OnrgU


martes, 10 de mayo de 2022

 


10 de mayo




CON EL CONTRIBUTO DE LOS ESTUDIANTES DE SEGUNDO ESO A


SANTUARIOS MARIANOS EN GALICIA

                              https://youtu.be/WetXHPvhtRc

     Ermita de la Virgen de Chamorro o Virgen del Nordés

 

 



Esta ermita cristiana del siglo XVI se encuentra en el municipio de Ferrol, Coruña.

Su construcción está relacionada con el milagro de Nuestra Señora salvando a un pescador que se ahogaba. En 1666 se formó su cofradía, organizándose una romería para difundir su devoción. Los fieles acuden al monasterio de pie o de rodillas para oír Misa y rendir homenaje a la Virgen. También suelen celebrar un picnic cerca del santuario.

La gente va a estos santuarios por muchas razones: para curar enfermedades, para ganar riquezas, para proteger a los seres queridos, para tener hijos, para encontrar pareja, para escapar del pecado... apreciarlos y respetarlos.Son también joyas arquitectónicas, que nos cuentan siglos de historia, leyendas y tradiciones orales que forman parte importante del folclore gallego.

sábado, 7 de mayo de 2022

 


7 de mayo




VIRXEN DO PORTOVELLO

Iglesia pequeña y rústica con escudo frontal del s.XVIII dedicado a la Virgen de Portovello pero con antiguo origen en el s.XIV.En la fachada encontramos características de la arquitectura popular como el arco de medio punto y la espadaña. Capilla que alberga la imagen de la Virgen de Portovello a la que se rinde culto especialmente el 8 de Mayo, fecha en la que la Virgen era transportada por una barca a través del río Miño entre centenares de pétalos de rosas.










domingo, 1 de mayo de 2022

 


1 de mayo



¿Sabes por qué mayo es el mes dedicado a la Virgen María?


Durante siglos la Iglesia Católica ha dedicado todo el mes de mayo para honrar a la Virgen María, la Madre de Dios. La costumbre nació en la antigua Grecia.

El mes mayo era dedicado a Artemisa, la diosa de la fecundidad. Algo similar sucedía en la antigua Roma pues mayo era dedicado a Flora, la diosa de la vegetación. En aquella época celebraban los ludi florales o los juegos florales a finales de abril y pedían su intercesión.

En la época medieval abundaron costumbres similares, todo centrado en la llegada del buen tiempo y el alejamiento del invierno. El 1 de mayo era considerado como el apogeo de la primavera. Durante este período, antes del siglo XII, entró en vigor la tradición de Tricesimum o "La devoción de treinta días a María". Estas celebraciones se llevaban a cabo del 15 de agosto al 14 de septiembre y todavía puede observarse en algunas áreas.


ctv-t3f-virgen



La idea de un mes dedicado específicamente a María se remonta al tiempo barroco o siglo XVII. Si bien, no siempre se llevó a cabo en mayo, el mes de María incluía treinta ejercicios espirituales diarios en honor a la Madre de Dios. Fue en esta época que el mes de mayo y de María se combinaron, haciendo que esta celebración cuente con devociones especiales organizadas cada día durante todo el mes. Esta costumbre se extendió sobre todo durante el siglo XIX y se practica hasta hoy.

Las primeras referencias en la historia del “Mes de María” son del siglo XIII, en el que el Rey Alfonso X el Sabio, Rey de Castilla, invita a rogar a María en una de sus Cantigas, “Bienvenido Mayo”. En el siglo siguiente los joyeros de París llevaban a la Virgen un “mayo”: rama de plata adornada con brillantes y cintas. El mismo diccionario de la lengua castellana recoge la acepción.

En el siglo XVI la devoción se extiende por Alemania e Italia: un monje alemán legó un pequeño opúsculo titulado “Mayo espiritual”en el que figura el primer esbozo de la celebración del Mes de María. Por esas fechas San Felipe Neri aconsejaba a los jóvenes veneraran a María durante el mes de mayo.


ctv-z0c-virgen-maria-1



A menudo, la corona está hecha de hermosas flores que representan la belleza y la virtud de María y también es un recordatorio a los fieles para esforzarse en imitar sus virtudes. Esta coronación es en algunas áreas una gran celebración y, por lo general, se lleva a cabo fuera de la Misa.

Las formas en que María es honrada en mayo son tan variadas como las personas que la honran. Es común que las parroquias tengan en mayo un rezo diario del Rosario y muchas erijan un altar especial con una estatua o imagen de María. Además, se trata de una larga tradición el coronar su estatua, una costumbre conocida como la Coronación de Mayo.

Los altares y coronaciones en este mes no son solo privilegios de la parroquia. En los hogares también se puede participar plenamente en la vida de la Iglesia. Debemos darle un lugar especial a María no porque sea una tradición de larga data en la Iglesia o por las gracias especiales que se pueden obtener, sino porque María es nuestra Madre, la madre de todo el mundo y porque se preocupa por todos nosotros, intercediendo incluso en los asuntos más pequeños.


      13 de enero